top of page

News


Die dag, dat ik een deel van haar verleden werd. Alleen nog het pijnlijk besef van een mooie herinnering.

Toen het hart verdween, reeds gegeven aan een ander, terwijl het mijne nog het hare was. Die dag, toen ik The Beatles hoorde zingen, dat de zon toch weer in aantocht was, zag ik nog slechts de tranen, die ik in dat liedje van Mick Jagger las.


Haar stem die om

verborgen

tranen geeft,

golft langzaam

naar een diepte

waar mijn

door angst

verbannen

liefde leeft.


Water likt de kade, bespeelt de schepen in de haven.

In haar spiegel deinen bruggen en de panden van de stad. Zou willen dat mijn wezen diezelfde kalmte had.

Maar ik negeer mijn wonden. In mijn spiegelbeeld zie ik, slechts het vluchten, de façade waar de waarheid in verstikt.

bottom of page