Het Pad van de Monnik
Uit de afgrond rijzen geesten. Sluiers grauwe mist. Ze zwieren langs de onheilsplaats waar ooit het noodlot heeft beslist.
Een monnik op zijn levensweg betrad dit steile pad. Maar zonden en geneugten maakten dat hij God vergat. In een duist’re nacht des levens kwam hij op deze plek terecht. Waar ‘t Goede en ‘t Kwade streden, werd ‘t gevecht door ‘t Kwaad beslecht.
Zijn ziel verloor hij aan de duivel. Hij tartte elk gebod. Maar op het pad verloor hij evenwicht en is in ‘t ravijn gestort.
Elk jaar, zo wordt door ‘t volk verteld, zal hij zich eenmaal wreken. Als mist vanuit de afgrond rijst, zal zijn geest een ketting breken.
...Uit de afgrond rijzen geesten. Sluiers grauwe mist. En mijn pad loopt langs de onheilsplaats waar ooit het noodlot heeft beslist.