Noordwand
De waterige morgenzon
schildert de contouren
van het kille landschap.
Langzaam verdwijnt de
lange schaduw
die valleien angst aanjaagt. Ik ben alleen,
verloren in mezelf.
Nog lang niet uit het dal
maar op weg het juiste
spoor omhoog te vinden.
Aan de voet een doodse stilte.
Het begin dat ook het eind kan zijn.
In de schaduw jagen wolken.
Drijgende grijpende armen
storten op de wand.
Ben ik sterk genoeg
te overleven
aan de dodelijkste kant?